Szkoła z przyszłością
W dniu 23 maja odbyło się w ZSCKR w Swarożynie III Ogólnopolskie Dyktando dla Szkół Rolniczych o Pióro Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które zgromadziło miłośników poprawnej polszczyzny z ośmiu resortowych szkół rolniczych. Do konkursu przystąpiło 8 uczniów oraz 7 nauczycieli. Pasjonaci języka polskiego zmagali się z dyktandem, którego treść nawiązywała, w sposób humorystyczny, do przyszłości naszej szkoły. Nie zabrakło w nim wyzwań językowych, licznych pułapek ortograficznych i interpunkcyjnych, które sprawiły trudność nawet najbardziej doświadczonym uczestnikom. Po zakończeniu pisania komisja przystąpiła do sprawdzania prac. Czas oczekiwania na wyniki konkursu umiliły gościom kreatywne warsztaty Lampiony ze słoików metodą decoupage oraz zwiedzanie szkoły. Wyniki ogłoszono tego samego dnia. Nastąpiło wręczenie prestiżowych nagród ufundowanych przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Swarożynie oraz prywatnie przez organizatorów.
W kategorii Uczeń, Pióro Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz tytuł Mistrza Ortografii Szkół Rolniczych 2025 otrzymała Oliwia Okoń reprezentująca ZSCKR
w Szczecinie.
W kategorii Nauczyciel, Pióro Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz tytuł Mistrza Ortografii Szkół Rolniczych 2025 otrzymała Halina Hinc reprezentująca ZSCKR
w Swarożynie.
Puchar dla szkoły, która w łącznej punktacji w kategorii Uczeń i Nauczyciel zdobyła najwięcej punktów, został wręczony ZSCKR w Samostrzelu.
Podczas uroczystego podsumowania konkursu organizatorzy złożyli serdeczne podziękowania nauczycielom i uczniom za udział w III Ogólnopolskim Dyktandzie dla Szkół Rolniczych o Pióro Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Przedsięwzięcie pod patronatem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zostało zrealizowane w naszej szkole już po raz trzeci i przyczyniło się do podniesienia jakości edukacji oraz integracji szkół resortowych. Konkurs przebiegł w miłej i przyjaznej atmosferze. Uczestnicy wykazali się dużym zaangażowaniem i wysokim poziomem umiejętności. Wszyscy otrzymali pamiątkowe dyplomy i upominki.
III Ogólnopolskie Dyktando okazało się nie tylko sprawdzianem umiejętności językowych, lecz także świętem miłośników pięknej polszczyzny. Udział w Ogólnopolskim Dyktandzie był dla uczniów nie tylko okazją do sprawdzenia swoich umiejętności językowych, ale również do podjęcia refleksji nad znaczeniem dbałości o język polski w różnych dziedzinach życia. Wydarzenie cieszyło się dużym zainteresowaniem i z pewnością stanie się motywacją dla uczniów do dalszej nauki i doskonalenia kompetencji językowych.
Organizatorzy oraz nauczyciele języka polskiego dziękują wszystkim uczestnikom za zaangażowanie, a zwycięzcom serdecznie gratulują!
Treść dyktanda:
W nietuzinkowej szkole w Swarożynie - niewielkiej, acz prężnie rozwijającej się miejscowości położonej na północnym zachodzie - zahartowana w procesie kształcenia młodzież wyszczerzając zęby półuśmiechu, pół siedząc, pół leżąc, rad nierad, niekiedy na łapu-capu, jednakże bez wahania w okamgnieniu zgłębia tajniki mechatroniki i inżynierii środowiska. Niejednokrotnie zdarza się, że - mimo hermetyczności terminologii i zawiłości schematów elektrycznych - humaniści, uprzednio łypnąwszy wzrokiem na hordę rozhisteryzowanych ćwierćinteligentów dają się porwać wyimaginowanemu światu kodów źródłowych i cyberbezpieczeństwa.
Jednakże - ku zaskoczeniu niedowiarków - to właśnie tu, na północnokaszubskich rubieżach Pomorza, w północno - wschodniej części Polski, między Pojezierzem Kaszubskim a Pojezierzem Starogardzkim znajduje się region zwany Borami Tucholskimi, gdzie dookoła dominują różnorodne dęby bezszypułkowe i modrzewie europejskie, w których gnieżdżą się szarobure kszyki i żółtozielone gżegżółki fruwające nad gąszczami wte i wewte, a malachitowe muchołówki czyhają w ukryciu na pożywienie, nauczyciele z charyzmą i pasją inicjują innowacje, by uniknąć późnojesiennej chandry i chimerycznych humorów.
To właśnie tu, gdzie jeszcze do niedawna hodowano trzodę chlewną i słychać było rżenie koni, prowadzono żmudne, żniwne kampanie, dziś młodzież ni stąd, ni zowąd chyżo skacze obunóż, by znienacka wbiec do pracowni i drukować w trójwymiarze biomechaniczne implanty i projektować półautonomiczne pojazdy bezzałogowe, bo żaden żak z tej placówki nie chce zmitrężyć czasu na nicnierobieniu.
